Ca-ntr-un muzeu de-antichitati, eu monotonizez Gesticulatia atitor veacuri obsedante, Si-n automatismul meu, colind pe strazi, Semnificatii ne-ntelese si pedante
Printre cladiri desarte, inegrite Pavind un drum ce duce-n tintirim Purtam cu toti martir,
Ca-n crisalida de omida Purtam cu toti senzatii impietrite in cari cu-o dalta-a vremii, ne cioplim O capodopera nefasta si morbida
|