| Cum as putea defini dorul de Tine, Cum m-as putea exprima mai bine,
 Cum Te-as face sa-ntelegi,
 Ca Te-as iubi zeci de ani intregi?
 Cum ai putea atinge hotarul iubirii mele?
 Nu poti; (caci) Ea-ntrece imensitatea unui cer cu stele.
 Incepe din mine si se termina hat departe;
 E mult mai mare decat oceanul de ape.
 Intrece si ziua si noaptea o-ntrece,
 Izvorul Ei nicicand n-are sa-i sece
 E mult mai extinsa decat universul,
 In fata Ei, enormul isi pierde sensul.
 As vrea sa stiu de ce sunt asa,
 De ce nu pot pur si simplu uita.
 M-am saturat de atatea ganduri si vise!
 De unde si pentru ce, la mine-s trimise?
 Caci sincer eu n-as vrea sa le am
 As vrea sa le pot agata sus intr-un ram
 Sa le arda Soarele, sa le usuce vantu'
 Sa le bata ploaia, sa le spurce uratu'!
 Si totusi, m-agat inutil de ele
 Sunt ireale sunt dulci si sunt ale mele
 Ma inalta, ma sfasie, ma dor.
 Dar fara de ele simt c-am sa mor.
 Sunt mult prea pure si sublime
 Sunt coplesitoare si sunt pentru Tine
 Sunt mult mai suave decat al pasarilor cant
 Sunt poate singurele care ma tin pe Pamant.
 
 
 |