Ne sarutam din zambete: ce stele
ne tremurau in ochi prevestitoare?
Fiori prelungi ne strabateau tulpina:
raspuns erau sau alta intrebare?
Noi ne sopteam petale-n gand si taina
culorii lor ni se rostea doar noua.
O cum stiam sa ne ferim cu schimbul
de spaime si sudoarea lor in roua
s-o preschimbam, o, cum stiam din lacrimi
un singur cald suvoi lasand sa planga
sa ne-ncalzim si bucuria-n doua
ca painea s-o-mpartim ca sa ne-ajunga,
o, cum stiam sa ne pazim avutul
iubirii noastre ca sidefu - in pantec
de scoica ocrotit, si de departe
cu miere sa ne-ntampinam si cantec,
o, cate nu stiam si cate
ne-ar fi-nvatat iubirea inca-n dorul
petalelor nespuse niciodata.
Era raspuns, raspuns era fiorul.
|