Sunt doua margini de razboi,
Ce se ating cu focul
De-atatea ori s-apuce satul
Si sa-i raneasca locul.
Sa-i opreasca-n brazda plugul
Si sa-i urce-ntr-un salcam
Floarea ratacita-n lume
Si deplansa-n tintirim.
In hogeag sa-i taie fumul
Si sa-i bata usa-n tinte,
Zbuciumand si azi o mama
Ce mai striga la morminte.
Din razboi campia noastra
S-a intors cu foamea-n gura
Ai tu, ciuma blestemata
Si scarboasa la faptura.
Eu, copil nascut pe lume
Si scaldat in praf amar,
Mi-amintesc de-un ceas stricat
Ce-abia astazi il repar.
|