intalniri de Lucian Blaga Cum s-a facut nu-i bine sa cunoastem. Stim doar ca-n spatii si in vis noi ne-ntalnim mereu aceiasi, mereu sub pomul interzis.
Mainile nu mai puteau tine obiecte
paharul cadea jos si se spargea
atunci ti-ai cusut buzunare multe
la haina de casa
puneai:
intr-unui chei
intr-unui paharul
intr-unui lingura
cu-o mana-n baston
cu alta sprijinita de mobile
stateai asa
un veac
intre un pas si celalalt pas
un pom
uscat plin de nuci goale si negre
de zurgalai cu clinchet stins
Pune poezia Pomul pe pagina ta
Adauga link pe pagina web a site-ului tau.