Culcat pe-o banca-ntr-o gradina 
Pustie, doarme =i suspina 
In vis, =i cre=tetu-i nalbit 
Straluce nins de luna plina. 
Arar vreun trecator grabit 
In treacat da din cap =i cata 
La el, i=i vede-apoi de cale 
Merg`nd la treburile sale 
El n-are drumuri, n-are rost, 
El n-are nici un adapost 
Sub larga bolta instelata: 
O traista capat`i, o zdrean a 
De manta veche, un toiag  
Tovara= vie ii de pribeag  
Si nici un dor, nici o speran a! 
Si cum pe banca sta culcat, 
E parc-un naufragiat 
Pe-o sc`ndura de vas sfarmat. 
Zv`rlit, la voia int`mplarii, 
De jocul apei inspumat 
Pe-un  arm pustiu, din largul marii 
 |