| III 
 Se-ntuneca de ziua si parca-n mii de harpe
 Izbeste coada-i neagra cumplitul marii sarpe
 Si tarmuri de-ntuneric se-arunca si se sfarma
 De negrele talaze, cu tipete de-alarma.
 Manej de zei si vulturi dezaripati de fuga
 Marea de chip isi trage vanata noptii gluga.
 Si daca maine, trupu-mi, cu bratele-ostenite
 Din ceata-o sa te strige cu crabii in orbite?
 
 |