| Sa nu ma-ntrebi de unde vin. M-am dezlegat de-o lume-n care
 mi-au pus pe suflet chip strain
 si-atunci am impietrit in sare.
 Sa nu ma-ntrebi de neagra ceata
 ce izvorand din gene suie
 pe frunte amara. Lant de gheata
 aveam la glezna si-n maini cuie.
 
 Am sa te rog sa nu asculti
 daca in somn ma zbat si strig.
 Raniti azi pasii mei desculti
 abia s-au smuls din lumi de frig.
 
 Iti spun atat: sa-mi duc in larg
 corabia captiva-n stanci,
 m-am frant, legata de catarg,
 si-am invocat furtuni adanci.
 
 Liane aspre prinse-n par
 sunt singure martor tacut
 la pretul dat pe Adevar.
 
 Sa nu ma-ntrebi cat a durut.
 
 |